رهایم کردند ، باید از ورزش خداحافظی می&zwnjکردم - مسافرت رو

کیانوش رستمی در حاشیه مسابقات لیگ برتر وزنه برداری کشور در اهواز در خصوص رقابت در دسته 94 کیلوگرم در هفته اول لیگ برتر وزنه برداری با سیدایوب موسوی، اظهارکرد: رقابت قشنگی بود. در مدتی که کرونا بوده، اصلا نمی دانستیم که باید تمرین کنیم یا نکنیم و شرایط به صورتی شده بود که واقعا بدن مان در حس و حال نمانده بود که بخواهیم خودمان را مجددا در اوج نگه داریم.

به گزارش خبرنگاران، وی افزود: وزنه برداری رشته ای است که من که 20 سال است در این رشته فعالیت می کنم و مدال های مختلفی کسب کرده ام، این تجربه را به دست آورده ام که یک وزنه بردار نمی تواند در 365 روز سال در اوج صد درصدی بماند؛ پس بهترین تصمیم گیری این است که یک ورزشکار زمانی آماده رکوردگیری باشد که به زمان آن رقابت ها نزدیک باشد.

این وزنه بردار ملی پوش بیان کرد: من هر زمانی که در اوج بودم، عنوان های خوبی به دست آورده ام. به هر حال هر انسانی و هر زمانی بالا و پایین دارد و انسان نباید از شکست ناراحت باشد. اکنون شاید خیلی از موج های منفی به سمت من باشد و شک نکنید من امروز باری را به دوش می کشم که شاید یک ورزشکار تا به امروز این حس را نداشته است.

وی گفت: اکنون تمام مردم ایران از من انتظار دارند و خیلی ها هم از من ناراحت هستند و فکر می کنند که من دارم جهت را اشتباه می روم. من اصلا باید از ورزش خداحافظی می کردم. در چند سال گذشته نیز تمام رفقا و رقبای من همه از ورزش خداحافظی کردند اما من هنوز مانده ام و این انتظار را از خودم دارم.

رستمی بیان کرد: از مسئولان انتظار دارم که به من که می خواهم سومین مدال المپیک را کسب کنم، کمک کنند. اما من را رها کرده اند و به من کمک نمی کنند. البته کمیته ملی المپیک آن مبلغی را که IOC می دهد به حساب من واریز می کند اما من می خواهم کشور خودم از من حمایت کند و باید فضای تمرینی و اردویی من و شرایط تغذیه من فوق العاده باشد ولی تا حالا چه کسی این مسائل را چک کرده است؟

وی افزود: پس از مدت ها در زمان کرونا 40 روز اردوی تیم ملی را برگزار کردند که من به دلایلی شرکت نکردم چون من با پدر و مادرم زندگی می کنم و واقعا استرس این را داشتم که خدای ناکرده یک وقت به واسطه غذایی که وارد اردو می شود و ایده آل نباشد، کرونا بگیرم و این بیماری را به افراد دیگری انتقال دهم. من به همین دلایل تمام تلاشم را کردم که پروتکل های بهداشتی را رعایت و در خانه تمرین کنم. واقعا هدف خاصی نداشتم و مگر قرار بود چه زمانی در المپیک شرکت کنم؟ من کسی هستم که پوینت سویس او را سوزاندند و به همین دلیل مجبورم که دوباره با استرس زیاد وزنه بزنم اما بازهم خدا را شکر می کنم.

این وزنه بردار تیم گوهر زمین در ادامه نیز بیان کرد: من در تمرین بیشتر از 155 کیلوگرم در یک ضرب نزده بودم و در دوضرب نیز آقای بهداد سلیمی در تمرین دید که بیشترین وزنه ای که به سینه کشیدم، 200 کیلوگرم بود و بالا هم نزدم اما در جریان مسابقات لیگ، 214 کیلوگرم را به سینه کشیدم و راضی ام که هنوز آن جنگندگی را در درون خودم می بینم اما تمام این ها نیاز به کمک زیادی از طرف مسئولان دارد که به من کمک کنند تا این جهت را به نحو احسن جلو ببرم.

وی افزود: از مردم هم می خواهم از من ناراحت نباشند و به من کمک کنند و انرژی دهند و اگر این کار را نکنند چه انتظاری از من دارند؟ سلیمی یک قهرمان بزرگ است که در جهت ورزش خود با تمام مسائل خیلی حرفه ای برخورد می کردند اما امروز فضای کمک نیست. همه مسائل بستگی به کمک کردن به من دارد و اگر نباشد هیچ اتفاق خاصی نمی افتد و شاید کیانوش رستمی تا سال های دیگر نیز همین طور بخواهد پیش برود.

رستمی درباره لیگ نیز گفت: اگر این لیگ نبود، من شک ندارم که وزنه برداری کلا در ایران می خوابید و رشته وزنه برداری از دست می رفت. اگر الان چهار وزنه بردار مسابقه می دهند به خاطر این لیگ است وگرنه تمام سالن ها تعطیل می شد و هیچ پدر و مادری بچه خود را به این رشته نمی فرستاد چون امیدی نبود. متشکرم از تیم هایی که در مسابقات شرکت کردند و با تمام قدرت به وزنه برداران کمک می کنند.