فیلم مانی حقیقی در جمع بهترین فیلم های 2019 نیویورکر

به گزارش مسافرت رو، ریچارد برودی، منتقد نیویورکر فیلم های محبوبش را از سال 2019 انتخاب کرد و فیلم خوک ساخته مانی حقیقی کنار فیلم هایی مثل مرد ایرلندی اسکورسیزی و فیلم های مطرح دیگر نهاده شد. بهترین فیلم های 2019 به انتخاب نیویورکر البته انتخاب های عجیب دیگری هم داشت. فیلم مرده ها نمی میرند جیم جارموش که منتقدان به آن روش خوش نشان ندادند هم در فهرست برودی به چشم می خورد و در مقابل خبری از فیلم تارانتینو نیست. ریچارد برودی نوشته است:

فیلم مانی حقیقی در جمع بهترین فیلم های 2019 نیویورکر

سال جاری سینما سال عجیب و غریبی داشت که در بالاترین سطح خودش بود. سالی که در آن سه نفر از بهترین فیلمسازان ما با جاه طلبی های بزرگ، بداعت و خلاقیت و الهام دریافت از بحران هایی که در اطرافمان است، از جمله بحرانی که دموکراسی آمریکا را تهدید می نماید، فاجعه گرم شدن زمین و تعصبات قومی و ملی و سلطه مسموم کننده پول و قدرت. شما می توانید در بهترین فیلم های سال جاری شاهد این چالش های زندگی مدرن باشید.

از طرف دیگر سال جاری شاهد فیلم هایی هم بودیم که به داخل صنعت سینما نگاه داشتند. چون تهدید ساختاری صنعت سینما هم از طرف بازیکنان جدید و قدرتمند وجود دارد.

سال فوق العاده ای برای سینما بود اما اگر قرار باشد پخش گسترده فیلم ها را نگاه کنیم از میزان موفقیت سینما کم می گردد. حالا فاصله میان اکران های محدود و گسترده تبدیل به یک ورطه عمیق شده است. فهرست بهترین فیلم های من سال جاری متفاوت است چون شرایط سینما متفاوت بوده است. این تفاوت سینما خودش را به منتقدان تحمیل می نماید تا با اتفاق جدیدی که در هنر افتاده کنار بیایند.

ریچارد برودی در ادامه به نقش نتفلیکس و آمازون در سینمای جدید اشاره می نماید. فهرست بهترین فیلم های ریچارد برودی را در ادامه بخوانید.

  • مرد ایرلندی - The Irishman (مارتین اسکورسیزی)
  • مرده ها نمی میرند - The Dead Dont Die (جیم جارموش)
  • فیلی که هنوز نشسته است - An Elephant Sitting Still (هو بو)
  • ما - Us (جوردن پیل)
  • Coincoin and the Extra-Humans (برونو دومان)
  • جواهرات تراش نخورده - Uncut Gems (جاش و بن سفدی)
  • اولین فیلم من - My First Film (زیا انگر)
  • گردش خانوادگی - A Family Tour (یینگ لیانگ)
  • One Child Nation (نانفو وانگ و جیالینگ ژانگ)
  • بوی او - Her Smell (الکس راس پری)
  • دو چهره زن بامیلیکه - The Two Faces of a Bamiléké Woman (روزین باکام)
  • روزی زیبا در محله - A Beautiful Day in the Neighborhood (ماریل هلر)
  • فرانکی - Frankie (ایرا ساچز)
  • پیش از آن که تابستان تمام گردد - Before Summer Ends (مریم گورمقتیق)
  • آگوست نزد آکیکو - August at Akikos (کریستوفر ماکوتو یوگی)
  • پرندگان گذرگاه - Birds of Passage (کریستینا کالگو و چیرو گرا)
  • آتلانتیک - Atlantics (متی دیوپ)
  • Richard Jewell (کلینت ایستوود)
  • هتل کنار رودخانه - Hotel by the River (هونگ سانگ سو)
  • آشوب - Chaos (سارا فتاحی)
  • رقابت - The Competition (کلر سیمون)
  • داستان ازدواج - Marriage Story (نوآ بومباک)
  • خوک - Pig (مانی حقیقی)
  • Burning Cane (فیلیپ یومانس)
  • Napalm (کلود لانزمن)
  • واردا به روایت انیس - Varda by Agnès (آنیس واردا)
  • نزد آرایشگر زیبا - Chez Jolie Coiffure (روزین باکام)
  • Tux and Fanny (آلبرت برنی)
  • هریت - Harriet (کسی لمونز)
  • زنان کوچک - Little Women (گرتا گرویگ)
  • به سوی ستارگان - Ad Astra (جیمز گری)
  • شمشیر اعتماد - Sword of Trust (لین شلتون)
  • بازگشت به بولن - Return to Bollène (سعید همیچ)
  • پرنده بلند پرواز - High Flying Bird (استیون سودربرگ)
  • مادر سیاه - Black Mother (خالیک الاه)
  • Cassandro, the Exotico! (ماری لوسیر)
  • زنجیری برای زندگی - Chained for Life (آرون شیمبرگ)
  • رختشویخانه - The Laundromat (استیون سودربرگ)
  • کارخانه ی آمریکایی - American Factory (جولیا رایکارت و استیون بونیار)
  • در انتظار وحشی ها - Waiting for the Barbarians (اوژن گرین)
  • کتاب تصویر - The Image Book (ژان لوک گدار)
  • پرتره یک بانو در آتش - Portrait of a Lady on Fire (سلین اسکیاما)
  • خاکسپاری کوجو - The Burial of Kojo (بلیتز بازاوول)
  • Two Plains & a Fancy (لیو کالمن و ویتنی هورن)
  • Recorder: The Marion Stokes Project (مت ولف)
  • ارواح سرزمین شکر - Ghosts of Sugar Land (باسام طریق)

ریچارد برودی در شرح فیلم خوک مانی حقیقی نوشته است:

برجستگی های دنیا سینمای ایران به شدت مرهون فیلم های آخر عباس کیارستمی است. کسی که در جزییات و با وسواس بومی است و رئالیسم سختگیرانه فیلم هایش استعاری و خودبسنده است. فیلم برجسته ای که سال جاری از سینمای ایران دیدم کاملا شیوه متفاوتی داشت. کمدی گستاخانه و طعنه آمیز که از همان بازتاب ریشه های مستندنمای هنر کیارستمی هم بهره می برد.

فیلم زندگی و کار را در دنیای که خودش ساخته نشانه می رود با اشاراتی که شجاعانه است. این یک فیلم اسرارآمیز ماکابر و خوفناک است. یک کارگردان پنجاه ساله خیالی تهرانی به نام حسن کسمایی (با بازی حسن معجونی) هنرمند تحسین شده ای است که از ممنوعیت فیلمسازی توسط دولت رنج می برد. خشم حسن از فیلم نساختن رابطه طولانی مدتش را با بازیگر نقش اولش در معرض تهدید قرار می دهد.

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 2 بهمن 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: mosaferatro.ir شناسه مطلب: 724

به "فیلم مانی حقیقی در جمع بهترین فیلم های 2019 نیویورکر" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "فیلم مانی حقیقی در جمع بهترین فیلم های 2019 نیویورکر"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید