جنگنده رافال را از نزدیک بشناسید - مسافرت رو

خبرنگاران - علی محمدی: رافال یک هواپیمای چند منظوره است و می تواند به اهداف زمینی، هوایی و دریایی حمله کند.

رافال همچنین توانایی حملات دقیق، عملیات شناسایی و هشدار زود هنگام و حتی حمله اتمی علیه نیروهای دشمن را دارد.

این هواپیما در ابتدا برای استفاده نیروی های هوایی و دریایی فرانسه طراحی و ساخته شد.

ولی بعدها بازار صادراتی خود را پیدا کرد و به چند کشور هم صادر شد.

جنگنده بمب افکن رافال، در چندین میدان نبرد از قبیل جنگ افغانستان، اقتصادی، لیبی، عراق و سوریه شرکت نموده است.

به جز فرانسه، کشورهای قطر، مصر و هند نیز از جنگنده رافال استفاده می نمایند.

بازار فروش جنگنده رافال

نیروهای نظامی فرانسه در کل 180 فروند جنگنده رافال را به شرکت داسو سفارش دادند.

از این تعداد 132 فروند برای نیروی هوایی و 48 فروند نیز برای نیروی دریایی هستند.

تا ژانویه سال 2019، داسو 152 فروند رافال را تحویل فرانسه داده بود.

پیش بینی می گردد سازنده، تا سال 2022 بتواند 28 فروند رافال باقی مانده را نیز تحویل نیروهای فرانسوی دهد.

رافال اولین بار در سال 2004 وارد خدمت شد و اولین استفاده نماینده آن نیز نیروی دریایی فرانسه بود.

در سال 2006 نیز نیروی هوایی فرانسه به جمع کاربران رافال پیوست.

این هواپیما روی ناو هواپیمابر شارل دوگل فرانسه نیز دیده می گردد.

قطر نیز در سال 2015، 24 فروند رافال از فرانسه خرید.

در این قرارداد که ارزش آن به 7 میلیارد دلار می رسد، قطر اجازه اضافه کردن 12 هواپیمای دیگر به سفارش خود را نیز دارد.

قطری ها در سال 2017 از این بند قرارداد استفاده کردند و سفارش رافال های بیشتر را به فرانسه دادند.

داسو تحویل رافال های قطری را از سال 2019 شروع کرد.

رافال F3-R

آژانس خریدهای نظامی فرانسه (DGA) در سال 2018 خبر از فراوری نسخه ای پیشرفته تر از رافال با نام F3-R را داد.

رافال F3-R یک نسخه پیچیده تر از مدل استاندارد F3 این هواپیما است و توانایی های رزمی بالاتری دارد.

در سال 2017 نیز دولت فرانسه خبر از شروع توسعه نسخه F4 رافال داد.

داسو در سال 2019 اولین قرارداد توسعه مدل F4 را امضا کرد و قرار است تا سال 2024 این مدل را عملیاتی کند.

توسعه جنگنده رافال

فرانسه از اوایل دهه 1980 در کنار دیگر کشورهای اروپایی یعنی انگلیس و آلمان به دنبال جنگنده ای چند منظوره بود.

اما اختلاف نظر در پروژه سبب شد تا انگلیس و آلمان راه خود را از فرانسه جدا نمایند و به سراغ پروژه یوروفایتر بروند.

به این ترتیب فرانسه توسعه جنگنده چند منظوره بومی خود را در دستور کار قرار داد.

این جنگنده از نوع بال دلتا (مثلثی) باید از نوع چند منظوره می بود تا بتواند جایگزین هواپیماهای سوپر اتاندارد، میراژ و جگوار گردد.

نسخه های رافال که در سال 2006 وارد نیروی هوایی فرانسه شدند، ورژن های B و C رافال هستند.

این هواپیماها اولین اسکادران رافال را در نیروی هوایی فرانسه تشکیل دادند.

فرانسه بخشی از رافال های خود را در کشور تاجیکستان و برای پشتیبانی از نیروهای ناتو از افغانستان مستقر نموده است.

دولت فرانسه در سال 2009 سفارش 60 فروند رافال دیگر را به داسو داد.

برزیل نیز در سال 2010 قراردادی به ارزش 4 میلیارد دلار را با داسو امضا کرد تا 36 فروند رافال از این کشور خریداری کند.

امارات متحده عربی نیز از دیگر خریداران رافال است که قراردادی 10 میلیارد دلاری برای خرید رافال را امضا کرد.

امارات قصد داشت رافال را جایگزین 60 فروند هواپیمای میراژ قدیمی خود کند.

با این وجود، این قرارداد به دلیل نبود توافق سر قیمت هواپیماها به حالت تعلیق درآمد.

این مساله باعث شد تا امارت برای جایگزینی میراژهایش به یوروفایتر تایفون نیز فکر کند.

در سال 2012 وزارت دفاع هند برنامه خود برای خرید جنگنده ای چند منظوره را اظهار داشت.

هند برای این برنامه، 20 میلیارد دلار بودجه اختصاص داد.

رافال در رقابت با دیگر هواپیماهایی که جدی ترین آنها یوروفایتر تایفون بود، توانست نظر مثبت هندی ها را به خود جلب کند.

هند انتها تصمیم به خرید 126 فروند رافال گرفت.

18 رافال نخست، در سال 2015 به هندی ها تحویل داده شدند و قرار شد تا باقی رافال ها تحت لیسانس فرانسه در هند فراوری شوند.

مصر نیز به عنوان دیگر خریدار رافال در سال 2015 قرارداد خرید 24 فروند از این هواپیما را امضا کرد و آخرین هواپیمای خود را در سال 2019 از فرانسه تحویل گرفت.

طراحی جنگنده رافال

رافال یک جت چند منظوره جالاک است.

هدف داسو از استفاده از بال های دلتا در این هواپیما دستیابی به قابلیت مانور بالا بود و به همین دلیل کاناردهایی (بالک) نیز در بخش جلویی هواپیما تعبیه شدند.

رافال همچنین باید توانایی تحمل شتاب جی بین 3.6 تا 9 جی را می داشت.

البته این هواپیما در شرایط اضطراری می تواند تا 11 جی شتاب را تحمل کند.

از نظر آیرودینامیکی، رافال یک هواپیمای ناپایدار است.

به همین دلیل سازنده برای کنترل هواپیما از سیستم های کامپیوتری و در صدر آنها از سیستم پرواز با سیم استفاده نموده است.

رافال توانایی بالایی در پرواز با سرعت پایین دارد و به همین علت بدون احتیاج به انجام تغییرات، می تواند از روی ناو هواپیمابر بلند گردد.

در بخش ابعاد، رافال دارای 15.27 متر طول است و فاصله بین بال های آن به 10.9 متر می رسد.

این هواپیما 5.34 متر ارتفاع دارد و مساحت بال های آن 45.7 متر مربع است.

وزن خالی رافال 10 هزار و 300 کیلوگرم است و حداکثر وزن برخواستی معادل 24 هزار و 500 کیلوگرم دارد.

کاکپیت

کاکپیت رافال از نوع جوی استیکی است که به اصطلاح HOTAS نامیده می شوند.

این کاکپیت به سیستم هداپ دیسپلی (نمایشگر سربالا) و صفحه نمایش عریض هولوگرافیک ساخت تالس مجهز است.

این صفحه نمایش تمام اطلاعات لازم را در اختیار خلبان قرار می دهد.

دو نمایشگر لمسی نیز اطلاعات میدان نبرد و ماموریت را در اختیار خلبان رافال قرار می دهند.

خلبان رافال از سایت روی کلاه نیز بهره مند است و یک دوربین CCD روی کلاه خلبان وجود دارد که تصویر سیستم هداپ دیسپلی را ضبط می نماید.

تسلیحات جنگنده رافال

رافال توانایی حمل 9 تن تسلیحات را در 14 مقر نصب سلاح خود دارد.

در نسخه نیروی دریایی تعداد این مقرها به 13 عدد کاهش پیدا نموده است.

تسلیحات متنوع رافال شامل موشک های هوا به هوای میکا، مجیک، سایدوایندر، اسرام و آمررام هستند.

تسلیحات هوا به زمین رافال نیز شامل موشک آپاچی، آلارم، AS30L، هارم، ماوریک و PGM100 هستند.

رافال توانایی شلیک موشک های ضد کشتی اگزوسه، هارپون و پینگون را نیز دارد.

برای ماموریت های استراتژیک، جنگنده رافال می تواند موشک های هسته ای MBDA و ASMP را نیز حمل کند.

از سال 2004 شلیک موشک های MBDA و موشک کروز اسکالپ EG نیز روی رافال با موفیت تست شدند.

در سپتامبر سال 2005 رافال اولین شلیک موشک هوا به هوای خارج از شعاع دید Meteor را نیز انجام داد.

در همین سال، رافال از روی ناو هواپیمابر شارل دوگل تست شلیک موشک های میکا، اگزوسه، اسکالپ، Meteor و ASMP را هم انجام داد.

در آپریل 2007 رافال اولین شلیک بمب راهنمایی شونده دقیق AASM را هم انجام داد.

این بمب دارای راهنمایی GPS است و به صورت آپشن می توان آن را با استفاده از اشعه مادون قرمز نیز به سمت هدف راهنمایی کرد.

رافال توانایی حمل 6 عدد از این بمب ها را دارد.

گفته می گردد شعاع خطای این بمب تنها 10 متر است.

رافال دارای دو توپ 30 میلی متری کنون است.

این توپ توانایی شلیک با نرخ آتش 2500 گلوله در دقیقه را دارد و رافال می تواند در نبردهای هوایی نزدیک از آن استفاده کند.

رادار

رافال به رادار RBE2 توسعه داده شده توسط تالس مجهز است.

این رادار توانایی نگاه به پایین و شلیک به پایین را نیز دارد.

این رادار می تواند هشت هدف به صورت همزمان را رهگیری کند و با آنها درگیر گردد.

تالس نسخه فعال از این رادار را نیز طراحی و از سال 2011 روی رافال نصب کرد.

در دماغه رافال یک جستجوگر فروسرخ ساخت ساژم و تالس نیز نصب شده است که می تواند اهداف را شناسایی و رهگیری کند.

موتور جنگنده رافال

رافال به دو موتور M88 مجهز است که هر یک از آنها توانایی فراوری رانش 50 کیلو نیوتن را دارند.

با استفاده از سیستم پس سوز، توانایی رانش هر یک از موتورها تا 75 کیلو نیوتن افزایش پیدا می نماید.

در ساخت این موتور از فناوری های جدیدی استفاده شده است تا موتور، هم آلایندگی کم تری داشته باشد و هم بازتاب حرارتی آن کاهش پیدا کند.

این موتور به رافال قابلیت سوپر کروز را نیز می دهد.

توانایی سوپر کروز به حالتی گفته می گردد که در آن هواپیما بتواند بدون استفاده از پس سوز به سرعت بالای سرعت صوت دست پیدا کند.

سرعت سوپر کروز رافال به 1.4 ماخ می رسد.

رافال توانایی دستیابی به حداکثر سرعت 1.8 ماخ در ارتفاع بالا و 1.1 ماخ در ارتفاع پایین را دارد.

رافال در حال عملیات دارای 1850 کیلومتر برد است، ولی با استفاده از 3 باک سوخت خارجی که زیر بدنه نصب می شوند، برد آن می تواند تا 3700 کیلومتر نیز افزایش پیدا کند.

منبع: airforce-technology