تردیدها درباره کنفرانس برلین؛ آیا خشونت در لیبی خاتمه می یابد؟ - مسافرت رو

با خرید تور آلمان از دیدنی ترین کشور اروپایی بازدید کنید و از شهرهای برلین، هانوفرو، فرانکفورت و مونیخ دیدن کنید.

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، پایگاه خبری العهد در تحلیلی درباره کنفرانس برلین درباره لیبی که فردا یکشنبه برگزار می گردد، نوشته است: برلین پایتخت آلمان روز یکشنبه(29 دی) میزبان کنفرانس صلح لیبی خواهد بود، کنفرانسی که فائز السراج نخست وزیر دولت الوفاق در طرابلس، ژنرال خلیفه حفتر فرمانده شبه نظامیانی که خود را فرمانده ارتش لیبی می خواند، و کشورهای تاثیرگذار و مداخله گر در بحران لیبی شامل ایالات متحده آمریکا، انگلیس، روسیه، فرانسه، چین، ترکیه، ایتالیا، امارات، مصر، الجزایر و کشور کنگو به آن دعوت شده اند تا برای انتها جنگ بی فایده ای که از سال ها پیش سرزمین عمر مختار را درگیر خود نموده است، دور هم جمع شوند. حتی پیش نویس بیانیه انتهای کنفرانس صلح لیبی در برلین تقریبا آماده است، ولی تردیدها درباره امکان اینکه، کنفرانس برلین نتایجی را محقق کند که دیگر کنفرانس های صلح درباره لیبی همچون کنفرانس الصخیرات، نشست پاریس،کنفرانس پالرمو و دیگر نشست ها و مذاکرات سری و غیر سری صورت گرفته درباره اوضاع لیبی از انجام آن عاجز بودند، سایه افکنده است..

بر اساس خبرهایی که به رسانه ها درز نموده است، پیش نویس بیانیه انتهای کنفرانس لیبی در برلین که قرار است فردا یکشنبه برگزار گردد، شامل 6 بند از جمله اصلاحات در زمینه های اقتصاد و امنیت، آتش بس و اجرای منع صادرات سلاح است.

شاید سئوالی که مطرح می گردد، این باشد که آیا کسانی که با یکدیگر جنگ می نمایند(دولت الوفاق لیبی در طرابلس و شبه نظامیان حفتر در بنغازی) و حامیان منطقه ای و بین المللی آنها به این سند و توقف فوری جنگ و بازگشت به فرایند سیاسی پایبند خواهند بود؟

در حقیقت، با توجه به مضامین و محتوای کنفرانس برلین، به نظر می رسد همان اشتباهات کنفرانس های قبلی را تکرار کند به ویژه از نظر غیبت طرفهای محلی در لیبی و در راس آنها نمایندگان قبایل لیبیایی با وجودی که آنها تاثیر زیادی در اوضاع لیبی دارند، بسیاری از موارد آشتی که طی ماه های آینده در لیبی صورت گرفت، محرک اصلی آن نمایندگان قبایل با توجه به نقش بزرگی که به طور کلی قبیله در جامعه لیبی بازی می نماید، بودند. نکته بعدی غیبت تونس در کنفرانس برلین است، در حالی که تونس یکی از مهمترین کشورهای همسایه لیبی است و روابط تاریخی و جغرافیایی گسترده ای با لیبی دارد و غیبت این کشور در این کنفرانس یک اشتباه غیر حساب شده است.

تونس اولین کشوری است که به آنچه در همسایه خود رخ می دهد، اهتمام نشان داده و نزدیک ترین کشور به لیبی است و متحمل پیامدهای طولانی بحران لیبی در زمینه های امنیتی، مالی و سیاسی شده است و هزینه های سنگینی در نتیجه شنماینده بودن شرایط امنیتی در این کشور و نفوذ تروریست ها به مرزهایش پرداخت نموده است، همچنانکه میزبان موج های بزرگی از آوارگانی بوده که از جنگ لیبی گریخته اند. مقامات تونسی همچنان در بالاترین سطح آماده باش برای آنچه ممکن است در لیبی رخ دهد ، قرار داشته و برای تمام سناریوهای احتمالی از جمله احتمال ازسرگیری جنگ در صورت شکست کنفرانس برلین، آماده هستند. در تونس ابتکارعمل هایی از جمله ابتکار الباجی قائد السبسی رئیس جمهور فقید این کشور در کنار الجزایر و مصر ارائه شده بود، همچنانکه قیس سعید رئیس جمهور جدید تونس هم چند هفته پیش میزبان هیئتی از جامعه مدنی لیبی بود که در پی آن بیانیه تونس برای صلح صادر شد که بر ضرورت اینکه گفت وگوها، لیبیایی-لیبیایی باشد و احترام به حاکمیت لیبی و مردم آن و توقف دخالت های خارجی تاکید نموده بود.

واقعیت این است که نمی تواند سقف خوش بینی در مورد کنفرانس برلین را افزایش داد، کنفرانسی که لیبیایی ها آن را حلقه ای از حلقه های توطئه علیه کشورشان قلمداد می نمایند. در این زمینه خالد المبروک فعال حقوقی لیبیایی به پایگاه خبری العهد می گوید این کنفرانس(برلین) در امتداد کنفرانس های قبلی و نشست هایی است که با توجه به نتایج قابل پیش بینی آن باید با شک و احساس نگرانی به آن نگاه کرد.

المبروک اضافه می نماید ادامه سرازیر شدن تروریست ها از سوریه به لیبی و تهدیدهای طرف های خارجی بدون اینکه جامعه جهانی برای توقف آن اقدامی انجام دهد، جانبداری آشکار از یک طرف درگیر است.

وی خاطر نشان کرد شهفرایندان لیبیایی که از بحران های متعدد در زمینه مالی، امنیتی و اجتماعی رنج می برند از چنین کنفرانس هایی راضی نیستند و آن را حلقه ای از سلسله حلقه های توطئه بین المللی علیه لیبی و کشورهای همسایه آن می دانند، عجله در دعوت برای این کنفرانس و طرف های دعوت شده و آنچه درباره پیش نویس بیانیه افشا شده از نکات شک برانگیز است.

پایگاه خبری العهد در انتها آورده است : واقعیت این است که تصمیم جنگ و صلح دیگر در دست لیبیایی ها نیست، بلکه در دست بازیگران منطقه ای و بین المللی است که به خاطر نفوذ و به خاطر نفت در لیبی با یکدیگر می جنگند، حتی بعضی گفته اند آنچه در لیبی جریان دارد، شکلی از اشکال درگیری میان شرکت های نفت ایتالیا و فرانسه است.