اختلالی که تجسم گذشته و آینده را در فکر ما سخت می نماید! - مسافرت رو

به گزارش خبرنگاران، در سال 2020، تیمی از محققان به سرپرستی عصب شناس شناختی الکسی داوز از دانشگاه نیو ساوت ولز (UNSW) در استرالیا دریافتند که افراد مبتلا به آفانتازی، علاوه بر مشکل در تصویر سازی رویا ها در فکر، نمی توانند گذشته و آینده را نیز تجسم نمایند. این مطالعه نو در واقع شواهد نوی از تأثیر آفانتازیا بر حافظه و تصورات ما از آینده و گذشته کشف نموده اند.

داوز که اکنون محقق مرکز علوم مغز RIKEN در ژاپن است، در یک تاپیک توییتری درباره یافته های نو می گوید: حافظه اپیزودیک و آینده نگری، از نظر عملکردی مشابه هستند. هر دو فرآیند های شناختی روزمره هستند که شامل شبیه سازی نماینده رویداد ها و صحنه ها هستند که معمولاً با بازپخش حسی به شکل تصویرسازی بصری همراه است. اگرچه این تصویرسازی بصری درونی چیزی است که فکر ما به طور مداوم تداعی می نماید، هنوز چیز های زیادی در خصوص اینکه چگونه این تصاویر در توانایی ما برای یادآوری اپیزود های گذشته نقش دارند، وجود دارد.

برای کشف این موضوع، داوز و همکارانش آزمایشی را با حدود 60 شرکت نماینده انجام دادند که نیمی از آن ها آفانتازی را تجربه کردند و نیمی دیگر افرادی بودند که به عنوان گروه کنترل عمل می کردند. در این آزمایش، شرکت نمایندگان نسخه اقتباسی از مصاحبه زندگی نامه ای را تکمیل کردند، آزمونی که برای ارزیابی اجزای حافظه زندگی نامه ای در بزرگسالان ارائه می گردد. در سنجشی که انجام شد، از شرکت نمایندگان خواسته شد تا شش رویداد زندگی (خاطرات واقعی) را به خاطر بیاورند و شش رویداد فرضی آینده را بر اساس نشانه ها تصور نمایند و توضیحات مکتوب مفصلی از هر کدام ارائه دهند.

نتایج نشان داد که شرکت نمایندگان آفانتازیک، جزئیات اپیزودیک کمتری نسبت به شرکت نمایندگان در گروه کنترل، هم برای رویداد های گذشته و هم برای آینده ارائه کردند. محققان دریافتند که این افراد در تصاویر بصری، تصاویر اشیا و تصاویر صحنه به طور قابل توجهی ضعیف تر هستند. محققان می گویند: مطالعه فعلی اولین شواهد رفتاری قوی را ارائه می دهد که فقدان تصویر بصری با کاهش قابل توجه ظرفیت برای شبیه سازی گذشته و ساختن آینده مرتبط است. اگرچه هنوز نمی توانیم اندازه این تأثیرات را تخمین بزنیم، اما واضح است که توانایی فراوری تصاویر بصری برای ساخت فکری رویدادها، خواه برای بازسازی خاطرات زندگی واقعی، یا تصور سناریو هایی که هنوز اتفاق نیفتاده اند، مهم است.

محققان خاطرنشان می نمایند که البته هیچ کدام از این داده ها به این معنی نیست که افراد مبتلا به آفانتازی نمی توانند وقایع گذشته را به خاطر بیاورند یا آینده را تصور نمایند. اما به نظر می رسد توانایی آن ها برای ساختن یا بازسازی این صحنه های داخلی در مقایسه با افراد بدون این شرایط کاهش یافته است.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-خبرنگاران