خانه بهنام در تبریز، یکی از مجذوب کننده ترین خانه های تاریخی ایران - مسافرت رو

خانه های قدیمی بوی تاریخ می دهند بناهایی که زمانی محل زندگی خانواده هایی بودند ولی امروز نمادی شده اند برای نمایش زمان های قدیم. قدمت خانه بهنام به سال های پایانی دوره زندیه و سال های ابتدایی دوره قاجار برمی گردد، با این قدمت طولانی خانه بهنام یکی از بناهای تاریخی شهر تبریز است که در ابتدا خانه ای مسکونی بود. امروز قسمت اداری دانشگاه هنر اسلامی تبریز در این خانه برپا شده است. این خانه بارها نوساززی شده و یکی از مهمترین این بازسازی ها مربوط به زمان ناصرالدین شاه است که قسمت های مختلف خانه کاملا نوسازی و در بخش هایی از آن نقاشی های مجذوب کننده کشیده شد. در بازسازی هایی که اخیرا صورت گرفته تا به حال چند نگارگری ایرانی فرسکو پیدا شده که متخصصان در حال تعمیر آن اند.

بگذارید کمی درباره معماری خانه بهنام حرف بزنیم، درست مثل دیگر خانه های ایرانی، خانه بهنام هم دو حیاط اندرونی و بیرونی دارد و ساختمان اصلی اش به عنوان خانه زمستانی و ساختمان کوچک آن به عنوان خانه تابستانی استفاده می گردد. درب اصلی ورودی خانه بهنام در کوچه مسیردفتر بوده و افراد از راه دالانی به این محل می رفتند. خانه بهنام حدود 900 متر مربع مساحت دارد، اگر در گوشه ای از حیاط بایستید نمای ساختمان خارق العاده است و نمای آجری به همراه گچ بری های هنرمندانه ظاهر مجذوب کنندهی را برای این خانه رقم زد است. از طرفی وجود حوضی بزرگ در جلوی ساختمان مجذوب کنندهیت های آن را دو چندان نموده است. در این بنا از پنجره هایی با شیشه های زنگی استفاده شده که مجذوب کنندهیت خاصی را به نمای کلی ساختمان داده اند.

در طبقه اول این خانه بیشتر از همه شیشه های رنگی مجذوب کننده و گچ بری های خارق العاده جلب توجه می نماید حتما نگاهی به سقف بیندازید و این گچ بری های مجذوب کننده را از نظر بگذرانید. در طنبی (هفت دری) ارسی دار ایوانی ستوندار با تزئینات گچی به کار رفته که وجود نقاشی هایی بر روی درها و دیوارها مجذوب کنندهیت آن را دوچندان نموده است. بر روی طاقچه ها، شومیه و اتاق های جانبی هم تزئیانت و نقاشی های چشمگیری به کار رفته که تماشای آن ها خارق العاده است. جای جای این خانه تاریخی پر از مجذوب کنندهیت است و پیشنهاد می کنیم حتما اگر گذرتان به تبریز افتاد از آن تماشا کنید. در ضلع جنوبی بیرونی، فضاهایی مثل تراس تابستانی با ستون ها، سرستون های گچی مقرنس کاری و نیز فضای ورودی و چند اتاق دیگر به چشم می خورد. قسمت شرقی و غربی حیاط بیرونی محدود شده به دیواره هایی که دارای طاق نما هستند.

در شمالی ترین قسمت این خانه، اندرونی جای گرفته است و دو طرفش شامل اتاق هایی در قسمت شرق و غرب و مشرف به حیاط اندرونی است. خانه بهنام با نقاشی های اضافه شده در زمان قاجار تبدیل شده به بنایی دوست داشتنی که واقعا ارزش بازدید دارد. بخش های مختلف این خانه شامل هشتی، ورودی، ایوان ستون دار، دالان سر در و … هستند. این خانه ویژگی های بارزی دارد که آن را هم از لحاظ معماری و هم تزئیانت قابل توجه و مجذوب کننده نموده و از طرفی توجه تاریخ دوستان را هم به خود جلب انموده است. این فقط تزئینات قابل توجه نیست که این خانه را تا این حد ممتاز نموده بلکه طراحی اتاق ها که کاملا سازگار با هر فصل هستند هم معماری کاربردی آن را به زیباترین شکل ممکن نشان می دهند. مهتابی یا بهار خواب در قسمت شمالی خانه است که رو به سمت اندرونی دارد. پشت بام اتاق های اندرونی کاربردی به صورت مهتابی داشته این قسمت بنا زیرزمینی دارد که اتاق های زیر طنبی برای نشیمن تابستانی و دیگر اتاق ها به صورت انباری و مطبخ در آن، به کار می رفت.

در داخل حیاط این خانه چمن کاری ها و گل کاری های مجذوب کنندهی هست که قدم زدن در میان آن ها حال و هوای خاصی دارند. از طرفی وجود حوضی در حیاط لطافت هوا را دوچندان نموده است. قبلا در قسمت غربی این مجموعه مطبخ، اسطبل و توالت وجود داشت که امروز ویران شده اند. این خانه یکی از مجذوب کننده ترین جاذبه های تبریز است و در فهرست آثار ملی ایران واقع شده است. اگر قصد تماشای خانه بهنام را دارید این کار فقط در روزهای آدینه از ساعت 10 صبح تا 6 عصر انجام می گردد. تبریز خانه های تایریخی بسیاری دارد که تا به حال تعدادی از آن ها را معرفی نموده ایم و امروز گوشه ای از مجذوب کنندهیت های خانه بهنام را معرفی کردیم تا اگر راهی این دیار شدید از این جاذبه تاریخی تماشا کنید.